30.07.2011

micus



Bu post'u ilk defa 10/23/08 tarihinde yazmaya baslamisim ve o zamandan beri Draft'ta birakmisim.
Kac defa yazmaya baslayip biraktigimi inanin hatirlamiyorum. Ama cidden cok zor yazmak, anlatmak, hatta bazen dinlemek Micus'u ...

Yaklasik 9 senedir -belki de daha fazla zamandir- Stephan Micus dinlerim.
Sadece sevdigim kisilerle paylasirim onu, muzigini sanirim o yuzden bu kadar zamandir bu yazi bos duruyor, tamamlanmiyor.
Ama sonucta zor bir durum; dusunsenize cok deger verdiginiz bir arkadasiniz-dostunuz ile anlatiyorsunuz  bu muzigi, dinliyor.... ama sevmiyor.. Sanirim bu yuzden korktum. Ama su ana kadar dinleyen hicbir arkadasim begenmemezlik etmedi.

Stephan Micus kimdir, nedir, nasil birseydir, yenir mi? Gibi sorulara cevap vermek istemiyorum. Arastirmak isteyenler `http://www.eksisozluk.com/show.asp?t=stephan+micus` burdan okuyabilirler...

Ama nasildir Micus dinlemek soyle soyleyebilirim...
Dingin bir yerel alet calar, sonra yavastan gitar girer en son olarak da akordu degisik yapilmis bir keman.
Dinlerken ezilirsin, buzulursun, uzulursun, icin acir, gozlerin dolar...

Mesela : Darkness and Light Part 1, To the evening child...


Bir bu adam boyle yapar beni, bir de Mozart'in Requiem'ini yorumlayan Karajan...

Bunlar nasil insanlar? Nasil boyle muzik yapiyorlar, yapabiliyorlar ??
Nasil oluyor da bu sekilde icim aciyor??

Anlayamadim ....