Gecenlerde yazdigim bloglarin onemi isimli bir yazim vardi. O yazinin uzerine 3 gun gecmemisti ki elimdeki "Kaosun Sirlari" isimli kitabi bitirdim.Simdi sizinle goruslerimi paylasayim:
Kitap dogasustu guclerin aciga cikmasi ile basliyor ve tamamen keyifle okunacak dogaustu-gerilimlerden oldugu izlenimini veriyor. Ancak yaklasik 100 sayfa okununca kitabin gercekte dogaustu-gerilimle direkt olarak ilgili olmadigi goruluyor. Kitabin apayri bir derdi varmis meger.
Aralarda bir blogdan alintilar yapilyor kitapta, hep ayni blogdan. Tamamen siyasi, tamamen duzen karsiti.
250. sayfaya gelindiginden artik kitapta olanlardan yorulmus ya da alismis olarak buluyorsunuz kendinizi. Olabilecek seyleri ve surprizleri kabaca da olsa tahmin edebiliyorsunuz. Yani kitap alisik oldugumuz macerasi biten kitaplarin tadina yaklasiyor.
Yalniz son 5 sayfasi oyle farkli ki; yani nasil anlatsam ki... O kadar guzel, o kadar surpriz o kadar o kadar alisilmadik, o kadar zekice yazilmis ki. Yani burada ne kadar anlatsam da sanirim bos.Kitap bittiginde elimde oylece kalakaldim. O kadar afallamis, o kadar aptal, o kadar mutlu, o kadar farkli...
Cok guzel bir kitapti. Harikaydi. Herkese oneriyorum, mutlaka okuyun, okutun. Gercekten cok farkli.
Eger Chattam'i ilk cevirilerinden beri takip ediyorsaniz, sunu kesinlikle gozlemleyebiliyorsunuz:
Iyi yazar nedir? Nasil iyi kitap yazilir? Yazarlikta olgunlasma var midir? Bu yeti zamanla kazanilir - gelisir mi ?
Hani Son Samurai'de Katsumoto'nun olurken soyledigi gibi gercekten : "Perfect"
